သဏၭာန္တူျခင္း
‘‘ကၽြႏု္ပ္တို႔၌ တူညီေသာအရာ႐ွိၾကသည္။’’ ပံုသဏၭာန္ဆင္သည္၊ ႐ုပ္ခ်င္းဆင္တူသည္ဟု အခ်ိဳ႕က ဆိုသည္။ ေသြးသားမေတာ္စပ္ေသာ္လည္း မိမိႏွင္႔ အလြန္မွ ႐ုပ္ခ်င္းဆင္သူမ်ား ႐ွိၾကသည္။
ကၽြႏု္ပ္ကမူ အႏုပညာနယ္ပယ္မွ ဂီတၾကယ္ပြင့္ ဂ်ိမ္းစ္ေတလာ ႏွင့္ တူသည္။ သူ၏ဂီတပြဲကိုသြားၾကည့္တိုင္း ေခတၱအားလပ္ခ်ိန္တြင္ ပရိသတ္က ကၽြႏ္ုပ္ကို ႏွစ္ခါျပန္ လွည့္လွည့္ၾကည့္ၾကသည္။ အလိုေလး၊ သီခ်င္းဆိုခ်ိန္ႏွင္႔ ဂီတာတီးခတ္ခ်ိန္တြင္မူ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဂ်ိမ္းစ္ေတလာ မဟုတ္ပါ။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏွစ္ဦးသည္ မေတာ္တဆ ႐ုပ္ခ်င္းဆင္တူျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
သင္ မည္သူႏွင္႔တူသနည္း။ ထုိေမးခြန္းကို ခ်င္႔ခ်ိန္ ေတြးဆရာ၌ ၂ ေကာ ၃း၁၈ ၌ ႐ွင္ေပါလုက ကၽြႏု္ပ္တို႔အား
မိန္႔ၾကားသည့္ ‘‘ငါတို႔သည္ ဘုန္းအသေရတိုးပြား၍ (ဘုရားသခင္၏) ပံုသဏၭာန္ေတာ္ႏွင္႔အညီ ေျပာင္းလဲျခင္း႐ွိရ
ၾက၏’’ ဟူသည့္အခ်က္ကို ထင္ဟပ္ဆင္ျခင္ပါ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အသက္တာတြင္ ခရစ္ေတာ္၏ဘုန္းဂုဏ္ေတာ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ရန္ ႐ွာၾကံရာ၌ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုမွာ…
ေဒၚဗိြဳင္းလက္ႏွင္႔အတူ သီဆိုခ်ီးမြမ္းျခင္း
ေဒၚဗိြဳင္းလက္ အမည္႐ွိေသာ အသက္ႀကီးႀကီး အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္သည္ ဂ်ေမးကား ေဆး႐ံုႀကီး႐ွိ ခုတင္ေပၚထိုင္ရင္း သူ႔ထံလာေရာက္ လည္ပတ္သည့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးမ်ားကို ျပံဳးျပေနသည္။ ေန႔လည္ခင္းေလပူေၾကာင့္ ပူအိုက္ေခၽြးစို႔ေသာ္လည္း သူ မညည္းညဴပါ။ ထိုအစား ခ်ီးမြမ္းရန္ သီခ်င္းကို ေခါင္းခဲေအာင္ သူစဥ္းစားေနသည္။ ထို႔ေနာက္ ၀မ္းပန္းတသာ ျပံဳးကာ ‘‘ကၽြႏု္ပ္ ေျပးႏိုင္၊ ေက်ာ္လႊားႏိုင္၊ ကခုန္ႏိုင္၊ ဘုရား႐ွင္ကို ခ်ီးမြမ္းေထာပနာ ျပဳႏိုင္တယ္’’ ဟူ၍ ဆိုျပပါသည္။ သီခ်င္း ဆိုေနရင္းျဖင္႔ သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္အား ေျပးေနသည့္အလား ေ႐ွ႕ေနာက္လႊဲ သည္။ ေဘး၀န္းက်င္မွ လူမ်ားမ်က္ရည္ မဆည္ႏိုင္ ျဖစ္ရ သည္။ အေၾကာင္းမွာ သူ႕တြင္ ေျခေထာက္မ႐ွိေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။ သူသီဆိုခ်ီးမြမ္းႏိုင္ျခင္းမွာ ‘‘ကၽြန္မကို သခင္ေယ႐ႈ ခ်စ္လို႔၊ ေနာက္ၿပီး ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံမွာဆို ေျပးဖို႔ ေျခႏွစ္ဖက္လည္း ႐ွိမွာ ျဖစ္လို႔ေပါ့’’ ဟု သူေျပာျပသည္။
ဖိလိပၸိၾသ၀ါဒစာ…
ဘာသာစကားကို သင္ယူျခင္း
ဂ်ေမးကား အသင္းေတာ္တစ္ပါး၌ ၀တ္ျပဳျခင္းမစတင္မီ ကၽြန္ေတာ္က မတ္တပ္ရပ္ကာ ‘‘Wah Gwan, Jamaica?’’ ဟူ၍ ကၽြန္ေတာ္ အေကာင္းဆံုးေျပာတတ္သည့္ ေဒသခံ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စုစကားျဖင္႔ ေျပာလုိက္သည္။ ပရိသတ္က အျပံဳးမ်ားေ၀ကာ လက္ခုပ္တီးၿပီး ၾသဘာေပးၾကသည့္အတြက္ တံု႔ျပန္မႈက ကၽြန္ေတာ္ထင္ထားသည္ထက္ ပိုေကာင္းသည္။ စင္စစ္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုက္သည့္ ပါတ၀ါ စကားမွာ ‘‘အေျခအေနဘယ္လိုလဲ’’ ဟု အဓိပၸာယ္ရသည့္ ပံုမွန္ႏႈတ္ဆက္စကားသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ နား၌ ၾကားလိုက္သည္က ‘‘ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ဘာသာစကားကို အေတာ္အသင္႔ ေျပာတတ္တယ္’’ ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ဆက္ေျပာစရာ ပါတ၀ါ စကားမရွိ၊ ဘာဆက္ေျပာရမည္ကို မသိေသာ္လည္း အခြင္႔အလမ္းကေတာ႔ ပြင္႔သြားသည္။
တမန္ေတာ္ႀကီး ႐ွင္ေပါလုက ေအသင္ၿမိဳ႕သားမ်ား ေ႐ွ႕ေမွာက္၌ ရပ္ေနခ်ိန္တြင္ သူတို႔၏ဓေလ႔ ယဥ္ေက်းမႈကို သူသိ႐ွိေၾကာင္း ထိုသူတို႔ကို သိေစ၏။ သူတို႔၏ ယဇ္ပလႅင္မ်ားထဲမွ ‘‘ငါတို႔မသိေသာ ဘုရားသခင္အဖို႔’’ ဟူသည့္…
သနားစံုမက္တတ္ေသာ စိတ္ႏွလံုး
အလြန္လူစည္ကားေသာ ေဖ်ာ္ေျဖေရးပန္းျခံတစ္ခုတြင္ ဂီတပေဒသာတင္ဆက္မႈ အစီအစဥ္တစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕ ခုႏွစ္ေယာက္ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈၾကသည္။ အတူတကြ တစ္စုတစ္စည္းတည္း ထိုင္လို၍ ခုံတန္းတစ္ခုတြင္ တိုးေ၀ွ႔၍ထိုင္ၾကစဥ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ သူ၏အေဖာ္ႏွစ္ဦးအတူ ကၽြန္ေတာ္တို႔အၾကား တိုး၀င္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ဇနီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတူတကြထိုင္လိုေၾကာင္း ေျပာေသာ္လည္း ထိုအမ်ိဳးသမီးက `ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာဘဲ´ ဟုေျပာရင္း သူႏွင္႔သူ႔အေဖာ္ႏွစ္ဦးတို႔ အတင္းတိုးေ၀ွ႔ ထိုင္သည္။
သို႔ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အေရွ႕ေလးေယာက္၊ အေနာက္ သံုးေယာက္ ႏွစ္တန္းထုိင္ခဲ့ရသည္။ ထိုစဥ္ ကၽြန္ေတာ္႔ဇနီး စူးက ထိုအမ်ိဳးသမီးႏွင္႔အတူ အထူးကူညီမစမႈ လုိအပ္ေသာ အသက္ႀကီးသူတစ္ဦးပါလာေၾကာင္း သတိထား မိသည္။ သူ၏သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ဂ႐ုစိုက္ႏိုင္ေအာင္ တစ္စုတစ္ေ၀းထဲ ႐ွိေနေစရန္ ႀကိဳးစားခဲ႔ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရ၍ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္မႈမ်ား ႐ုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ “ဒီလိုလူေတြ က်ပ္သိပ္ ေနတဲ့ေနရာမွာ သူ႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲမလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့” ဟု စူးက ဆိုသည္။ မွန္ပါသည္။…
ငါ မဟုတ္ဘူး
ၿပီးခဲ႔ေသာ အားလပ္ရက္ခရီးထြက္စဥ္က ကၽြန္ေတာ္ မုတ္ဆိတ္ေမႊး အ႐ွည္ထားခဲ႔သည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔လုပ္ေဖာ္ေဆာင္ဖက္မ်ားထံမွ တုံ႔ျပန္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးရ႐ွိခဲ႔ၿပီး အမ်ားစုမွာ အေကာင္းဘက္မွ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ရက္တြင္ မုတ္ဆိတ္ေမႊးကို ၾကည့္ၿပီး `ဒီလူက ငါမဟုတ္ဘူးဘဲ´ ဟုဆံုးျဖတ္ၿပီး မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓားထုတ္ကာ ရိတ္ပစ္လိုက္သည္။
မိမိသည္ မည္သို႔ေသာသူျဖစ္သည္ကို စဥ္းစားရင္း အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုက မိမိ၏စ႐ိုက္ လကၡဏာႏွင္႔ အဘယ္ေၾကာင့္ အံ၀င္ခြင္က် ျဖစ္မေနသနည္း ဟု ေတြးမိသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ အေျခခံအားျဖင္႔၊ ဘုရားသခင္သည္ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို မတူညီမႈမ်ားႏွင္႔ အားသာခ်က္မ်ား ေပးထားျခင္းေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ၀ါသနာမ်ား မတူညီ၊ စားသည့္အစာ မတူညီ၊ ၀တ္ျပဳသည့္ အသင္းေတာ္မတူ၊ သို႔ေသာ္ ကိစၥမ႐ွိပါ။ ကၽြႏု္ပ္တို႔
တစ္ေယာက္စီတိုင္းသည္ အတုမ႐ွိ အံ႔ဖြယ္ထူးျခားစြာ ဖန္ဆင္းခံထားရသူမ်ားျဖစ္သည္ (ဆာ ၁၃၉း၁၄)။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းကို အေစခံရန္အလိုငွာ မတူညီေသာ ဆုေက်းဇူးမ်ား…
တကယ္႔လက္ေတြ႕ကမာၻ
လြန္ခဲ႔ေသာ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္က ၁၇ ႏွစ္ သမီးငယ္ေလး မယ္လီဇာကို ယာဥ္မေတာ္တဆမႈျဖင္႔ ဆံုး႐ႈံခဲ႔ရၿပီး ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ကာလမ်ားတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ “တကယ္လို႔မ်ား” ဟူသည့္ အေတြးကမာၻထဲဝင္ေရာက္ေနေၾကာင္း သိလာရသည္။ ဝမ္းနည္းဖြယ္ ထိုဇြန္လ ညေနခင္းအေၾကာင္း ျပန္စဥ္းစားရင္း “ျပန္ေျပာင္းလို႔ရမယ္ဆိုလွ်င္ ... မယ္ေလးအား အိမ္သို႔ ေဘးကင္းလံုျခံဳစြာ ျပန္ေရာက္ေစခ်င္ပါသည္”ဟု ရင္နင္႔လ်က္ ခံစားရသည္။
လက္ေတြ႕တြင္ “တကယ္လို႔မ်ား” ဟူသည့္ အေတြး ကမာၻက ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ေကာင္းေသာေနရာ မဟုတ္ပါ။ ၎သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကို ေနာင္တႏွင္႔ ဝမ္းနည္း ေစေသာ၊ မေရရာသည့္ မွန္းဆခ်က္မ်ားႏွင္႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မဲ႔ ေစေသာအရပ္ျဖစ္သည္။ လက္ေတြ႕ဘဝ၌ ေၾကကြဲရၿပီး ဝမ္းနည္းစရာမ်ား၊ အဆံုးမသတ္ႏိုင္ျဖစ္ေနရ၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနျဖင္႔ “တကယ္႔လက္ေတြ႕”ကမာၻ၌ ေနလွ်င္ အသက္တာ ပိုမိုေကာင္းမြန္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းေတာ္ထင္႐ွားလိမ္႔မည္။
ထိုကမာၻတြင္ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္း၊ ခြန္အားေပးမႈႏွင္႔…
အႂကြင္းမဲ့ အပ္ႏွံလိုက္
ေကာလိပ္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ ဘတ္(စ္)စကက္ေဘာ ကစားခဲ့စဥ္က ကစားပြဲရာသီတိုင္းတြင္ အားကစား႐ံုထဲ၀င္တိုင္း နည္းျပဘာခိုင္းခိုင္းလုပ္မည္ဆိုသည့္စိတ္ကို ႏွစ္၍ ဆံုးျဖတ္ခ်က္
ခ်ခဲ႔သည္။
‘‘နည္းျပႀကီးေရ၊ … ကၽြန္ေတာ္ ဒီမွာ၊ ကၽြန္ေတာ္ဂိုးသြင္းခ်င္ေနၿပီ၊ ေဘာလံုး ပုတ္ခ်င္ေနၿပီ၊ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ကြင္းပတ္မေျပးခိုင္းပါနဲ႔၊ ခံစစ္ႏွင္႔ေခၽြးထြက္မည့္ အလုပ္မလုပ္ခိုင္းပါနဲ႔’’ ဟု ေျပာမိ ခဲ႔လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္႔အသင္းအတြက္ အက်ိဳးမျဖစ္ေစႏိုင္ပါ။
ေအာင္ျမင္သည့္ ကစားသမားတိုင္းသည္ အသင္း အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနေသာ နည္းျပႀကီး ေျပာသမွ်ကို လိုက္နာ၍ သူ႔ကိုယံုၾကည္ရမည္ ျဖစ္သည္။
ခရစ္ေတာ္အားျဖင္႔ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏
အသက္႐ွင္ေသာယဇ္ေကာင္မ်ားျဖစ္သည္ (ေရာ ၁၂း၁)။
ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ ကယ္တင္႐ွင္ႏွင့္ သခင္ဘုရားအား ‘‘ကိုယ္ေတာ္႔ကို ယံုတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ လုပ္ေစလိုတဲ့ ဘယ္အရာကိုမဆို လိုလိုခ်င္ခ်င္ လုပ္ေဆာင္ပါမယ္’’ ဟု ေျပာလွ်င္၊ ကိုယ္ေတာ္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ေသာအရာမ်ား၌သာ အာ႐ံုစိုက္ေအာင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏စိတ္ႏွလံုးကို…
ေဟာင္းေသာ္လည္း သစ္လြင္ေကာင္းေသာ
၂၀၁၄ ခုႏွစ္၌ ကင္တာကီ ျပည္နယ္ အမ်ိဳးသားေကာဗက္ကားျပတိုက္ေနရာ၌ ေျမကၽြံသြားသည့္အတြက္ ျပန္အစားထိုး၍မရေအာင္ အဖိုးတန္သည့္ ႐ွယ္ဗ႐ိုေလး ေကာဗက္ ၿပိဳင္ကား ၈ စီး ေျမေအာက္သို႔ ေရာက္သြားသည္။ ကားမ်ားသည္ အႀကီးအက်ယ္ ပ်က္စီးသြားၿပီး အခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ ျပဳျပင္၍ပင္ မရႏိုင္ေတာ့ပါ။
ကားမ်ားအနက္ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္၌ ကားတပ္ဆင္႐ံုမွ ထုတ္လာသည့္ အစီးေရ တစ္သန္းေျမာက္ ေကာဗက္ကား မွာ အထူးဂ႐ုျပဳအာ႐ံုစိုက္ခံခဲ႔ရၿပီး ၎သည္ တန္ဖိုးအျမင္႔ဆံုး
စုေဆာင္းမႈတစ္ခုျဖစ္သည္။ ယင္းကို ေျမႀကီးထဲမွျပန္ထုတ္ ၿပီးေနာက္ စိတ္၀င္စားစရာအျဖစ္မွာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက ကား၏မူလအစိတ္အပိုင္းမ်ားကို အဓိကထားျပန္သံုးၿပီး အသစ္အေနအထားအတိုင္းျဖစ္ေအာင္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ ခဲ႔သည္။ ဤကားအလွပေဂးေလးမွာ ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ ျဖစ္သြား
ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ ၎ကို ထုတ္လုပ္သည့္ေန႔က ကဲ႔သို႔ပင္ အေကာင္းပကတိအတုိင္း ေတြ႕ရသည္။
ကားက အိုေဟာင္းၿပီး ပ်က္စီးသြားေသာ္လည္း အသစ္ျပန္ျဖစ္သြားသည္။
ဤအရာက ယံုၾကည္သူမ်ားအတြက္…
ယခုပင္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အခ်ိန္
မူႀကိဳအ႐ြယ္ ေျမးမေလး မဲဂၢီႏွင္႔ သူငယ္တန္းအ႐ြယ္ သူ႔အစ္မ ေကတီတို႔သည္ ႐ြက္ဖ်င္တဲ ေဆာက္တမ္းကစားရန္ ျခံဳေစာင္မ်ားကို အိမ္အေနာက္ဘက္ျခံ၀င္းသုိ႔ ဆြဲယူ သြားၾကသည္။ တစ္ေအာင့္အၾကာတြင္ အေမကို ေအာ္ေခၚလိုက္သည့္ မဲဂၢီ ၏အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။
“ေမေမေရ ဒီကို ျမန္ျမန္လာခဲ႔၊ သမီးစိတ္ႏွလံုးထဲ သခင္ေယ႐ႈကို ေခၚဖိတ္ခ်င္တယ္၊ အဲဒါေၾကာင္႔ ေမေမ႔ အကူအညီလိုတယ္” ဟု မဲဂၢီက ေအာ္ေျပာသည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ ထိုအခ်ိန္အခိုက္အတန္႔ေလး၌ သခင္ ေယ႐ႈကို လိုအပ္ေၾကာင္း သူ႐ွင္း႐ွင္း သိလိုက္ပံုရၿပီး ကိုယ္ေတာ႔္ထံ ယံုၾကည္ အပ္ႏွံရန္ သူအသင္႔႐ွိေနသည္။
ေယ႐ႈ႐ွင္ကို ယံုၾကည္အပ္ႏွံရန္အတြက္ မဲဂီၢ၏ အေလာတႀကီး အကူအညီ ေတာင္းလိုက္ျခင္းက ၂ ေကာ ၆
၌ ေျပာထားေသာ ကယ္တင္ျခင္းအေၾကာင္း ေပါလု၏ စကားကို ျပန္အမွတ္ရေစသည္။ ထိုက်မ္းပိုဒ္၌ ကိုယ္ေတာ္၏အေသခံျခင္းႏွင္႔ ႐ွင္ျပန္
ထေျမာက္ျခင္းအေၾကာင္း…
အသံမ်ားျဖင့္ ၀န္းရံလႊမ္းၿခံဳထားေသာ
ေ၀ါဒစ္နီစတူဒီယို သည္ ႐ုပ္႐ွင္ေလာကတြင္ အသံပိုင္းဆိုင္ရာ နည္းပညာကို ပထမဆံုး မိတ္ဆက္ေပးခဲ႔သူျဖစ္သည္။ ၎ကို`သဘာ၀ဆန္ဆန္ ေပါင္းစပ္ထားေသာ အသံ´(သို႔)
`အသံမ်ားျဖင့္၀န္းရံလႊမ္းၿခံဳထားျခင္း´ ဟု ေခၚသည္။ ထုတ္လုပ္သူမ်ားက ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ ပရိတ္သတ္မ်ားအား ဂီတသံကို ဆန္းသစ္စြာ ခံစားၾကားေစခ်င္ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ၎သည္ ပထမဆံုးေသာအသံလႊမ္းၿခံဳမႈ မဟုတ္ပါ။ လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ေယ႐ု႐ွလင္ ၿမိဳ႕႐ုိးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ၿပီး၍ ဆက္ကပ္ပြဲတြင္ ပေရာဖက္ေနဟမိက ၎ကို အစျပဳမိတ္ဆက္ေပးခဲ႔သည္။ ‘‘ထုိအခါ ယုဒမင္းတို႔ကို ၿမိဳ႕႐ိုးေပၚသို႔ ငါေခၚ၍ ခ်ီးမြမ္းရာ သီခ်င္းဆိုရေသာ လူစုႀကီးႏွစ္စုကို ခန္႔ထား၏။ တစ္စုကား လက်္ာရစ္လွည့္၍ ေနာက္ေခ်းတံခါးသို႔ ၿမိဳ႕႐ိုးေပၚမွာ ေလွ်ာက္သြားၾက၏’’ ဟု (ေန ၁၂း၃၁) ေဖာ္ျပထားသည္။ သီခ်င္းဆိုရေသာ လူႏွစ္စုသည္ ၿမိဳ႕႐ိုး၏ေတာင္ဘက္စြန္း ေနာက္ေခ်းတံခါးမွ စ၍ခ်ီသြားၾကသည္။ တစ္စုသည္ လက္၀ဲဘက္မွ၊ က်န္တစ္စုသည္ လက်္ာဘက္မွ ဗိမာန္ေတာ္သို႔…